Kora przedczołowa jest kluczowa dla skomplikowanych procesów poznawczych, takich jak planowanie, podejmowanie decyzji, kontrola impulsów i rozwiązywanie problemów. Bierze również udział w tworzeniu się pamięci roboczej (krótkotrwała pamięć operacyjna, która pozwala nam przetwarzać nowe informacje, podejmować działania w bieżących zadaniach i zapamiętywać czynności, które trzeba wykonać w krótkim czasie). Stres społeczny może negatywnie wpłynąć na wydajność naszej pamięci roboczej⁶. To z kolei zmniejsza efektywność poznawczą, bezpośrednio wpływając na umiejętności wymagające przetwarzania skomplikowanych informacji. Osoba doświadczająca mobbingu, ale do pewnego stopnia również ta, która pozostaje jego świadkiem, może być więc postrzegana jako osoba nie wyrabiająca się z pracą lub osoba niekompetentna, pogarszając tym samym wystarczająco obciążającą psychicznie sytuację⁷. To z kolei może prowadzić do błędnego koła, ze względu na to, że w sytuacji, kiedy zachowania mobbingowe dotyczą relacji zadaniowych, obniżenie jakości pracy czy czasu jej wykonania może nasilać zachowania mobbingowe (np. micromanagement), które często bywają uzasadniane potrzebą zdynamizowania pracy, dotrzymania przyjętych terminów, utrzymania jakości.

Istnieją również dowody na to, że osoby doświadczające mobbingu mają mniejszą objętość innego ważnego obszaru mózgu – hipokampu⁸. Połączenia między korą przedczołową a hipokampem są z kolei szczególnie istotne dla pamięci epizodycznej (wspomnienia, które pomagają nam zapamiętywać fakty i wydarzenia). To bardzo ważne, ponieważ osoby doświadczające mobbingu często mają trudności z dokładnym przypominaniem sobie

wydarzeń i dlatego też trudno jest im skutecznie zgłaszać mobbing, więc nierzadko decydują się na to, aby wcale tego nie zgłaszać. Zwykle mówimy, że ktoś wypiera negatywne wspomnienia, czy reaguje obronnie nie pamiętając szczegółów, które są tak istotne dla tego, żeby dowieść mobbing w sądzie. Dlatego tak ważne jest systematyczne gromadzenie materiału dowodowego w postaci zrzutów ekranów, kopii smsów, maili, zdjęć dokumentów, a także prowadzenie regularnych notatek z przebiegu procesu doświadczania mobbingu. Istnieje ryzyko, że bazowanie na własnej pamięci może okazać się zawodne.

Mobbing wpływa również na inne części mózgu, a konsekwencje powstałych na skutek mobbingu nieprawidłowości mogą prowadzić do osłabienia umiejętności racjonalnego myślenia, rozwiązywania problemów czy podejmowania decyzji. Co więcej, zestresowany i zastraszony mózg może mieć trudności z samoregulacją lub regulacją swojego zachowania (wybuchy emocji czy wycofanie się). Fizyczne szkody, jakie mobbing wyrządza mózgowi, objawiają się również w postaci chorób w tym psychosomatycznych⁹. Warto tu wymienić choćby tzw. siódemkę chicagowską.